محمود قوچانی- شاید هیچ تحلیلی گویاتر از
اسناد موجود در بررسی ماهیت فرقه بهائیت و اقدامات مخرب و انحرافی پیروان
آن وجود نداشته باشد.
نوشتار حاضر، به بیان ناگفتههایی از بهائیت براساس بعضی اسناد اختصاص یافته است.
تاریخ معاصر ایران، ناگفتههای بسیاری
دارد که از جمله آنها، نقش مخرّب فرقه بهائیت در تحولات سیاسی، اقتصادی و
اجتماعی ایران است و شرح آن فرصتی بسیار گسترده میطلبد. آنچه در این مجال
در پی آنیم، اشاره به ناگفتههایی از فعالیت این فرقه است.
خوشبختانه، بر اساس اسناد بهجامانده از
دوران رژیم پهلوی، اطلاعات بسیار ارزشمندی از فعالیتهای خیانتآمیز سران
این فرقه در دسترس محققان و پژوهشگران قرار گرفته است، [1] ضمن اینکه،
خاطرات روشنگرانه عدهای از مطلعان، نظیر مرحومان فضلالله مهتدی معروف به
صبحی، عبدالحسین آیتی (آواره سابق)، حسن نیکو و دیگران، که سالها از
نویسندگان و مبلغان زبده بهائیت بوده و سپس تائب شده و به دامان اسلام
برگشتهاند، میتواند خلأهای پژوهشی اسناد را جبران نماید.
نفوذ و فعالیت گسترده بهائیان در سطوح
بالای دستگاه اداری کشورمان در زمان سلطنت محمدرضا پهلوی بر کسی پوشیده
نیست. [2] ضمن اینکه در عصر پهلوی، پیوندهای مستحکم و آشکاری بین سران این
فرقه و رژیم اشغالگر قدس وجود داشت. همزمان با دوران نهضت ملی نفت ...